Door weer en wind

Wind door de haren; voeten in het mulle zand. De wind is zo wild, dat ik gewoon wordt gezandstraald. Ik ben nog geen vijf seconden uit de kleren of het zand zit overal: tot in mijn oren zitten korreltjes zand. Maar het voelt als vanouds gewoon goed om weer naakt te zijn in de openlucht. Ik heb er inmiddels een sport van gemaakt om hier minstens één keer per jaar te komen en dan een paar uur naakt te wandelen. Naakt, dus zonder kleren en dan ook nog eens in de buitenlucht.

Vandaag is daarvoor de ideale dag: temperatuur is met 16 á 17 graden prima en zo af en toe komen er wat druppels regen naar beneden. De lucht ziet er dreigender uit dan hij daadwerkelijk is; donker en grauw. Toch valt het allemaal wel mee. Het naaktstrand is nagenoeg leeg; een ouder stelletje waagt zich nog in de branding, maar verder is het anders zo overbevolkte naaktstrand eenzaam en verlaten. En dat is maar goed ook, want zou het weer goed zijn, dan zou het hier afgeladen vol zitten met vooral mannen. Mannen, die homofiele neigingen hebben of al homo zijn. Mannen, die hier eigenlijk alleen maar naar toe zijn gekomen om seks te hebben met elkaar en met andere mannelijke bezoekers. Als jij daar dan in je blootje rond wandelt, gaan zij er eigenlijk automatisch vanuit dat jij ook van de herenliefde bent en dus meegaat in hun seksuele verlangens. Maar nee, aan mij niet besteed; ik wil een vrouw aan mijn zijde en als het even kan wil ik dat ook zij met mij naakt over dit strand wandelt.

Maar de kans dat er zich een vrouw aandoet, die samen met mij meer dan 4 uur naakt over dit strand gaat wandelen, is net zo groot als dat ik ooit de miljoenenjackpot in de Staatsloterij zal winnen: niet uitgesloten, maar schier onmogelijk. Naakt is een mannenaangelegenheid; ook ik ben man, maar dan wel hetero. Vrouwen zul je nauwelijks om vrijwillig naakt betrapen. Vrouwen gaan naakt omdat ze willen bruinen in de zon en zelfs dan is het niet vrijwillig. De dames in Nederland schamen zich blijkbaar voor hun eigen lichaam en geven zich alleen maar bloot aan hun eigen partner of tegen heel veel betaling aan een naaktfotograaf. Tatoeages en piercings moeten het lichaam dan alsnog onherkenbaar maken. En dat laatste gebeurt dan ook nog eens onder strenge voorwaarden. Nee, de emancipatie van de Nederlandse vrouw is een beetje doorgeslagen en daarom zijn er niet veel Nederlandse dames, die naakt zullen gaan wandelen. Dus de kans dat die dames met mij gaan naakt wandelen, is heel erg klein. Jammer, want het zou de mannetjes met homofiele neigingen afschrikken. In de plaats van iedere seconde te worden opgeschrikt door een man, die je uitnodigend aankijkt om seks te hebben, zou je met rust worden gelaten. Alleen al daarom zou een naakte vrouw aan mij zijde ideaal zijn. Niet om seks mee te hebben, maar om hen af te schrikken.

Vandaag dus niets van dat alles: maar een naakte vrouw aan mij zijde is ook niet nodig, want het weer nodigt de mannetjes er niet toe uit, ook naakt te gaan. Een spatje regen op hun tere lichaampjes voelt natuurlijk niet lekker. Ze zouden er maar eens verkouden van kunnen worden en dat willen de heertjes nou ook weer niet. Vandaag laten ze zich daarom  niet zien. Het wandelen begint na een paar honderd meter al; omdat ook het strand waar je alle kleding aan moet houden nagenoeg verlaten is kan ik niet wachten totdat ik naakt kan gaan. Over een paar meter wordt het strand gescheiden door de duinen en daarachter is een wandelpad, waar zich gegarandeerd niemand bevindt. Normaliter is dit een herenontmoetingsplek, maar door de weersomstandigheden is het daar leeg. Het is dat pad, dat ik wil gaan bewandelen en pas daar zal ik naakt gaan. Maar als ik verderop het naakt stelletje in het water zie, besluit ik nu al alle kleding uit te trekken en de wind om mijn naakte lichaam te voelen. Wat een geweldig gevoel; letterlijk en figuurlijk opwindend. Het kleine beetje zon dat er is, direct op mijn lichaam voelen en genieten van wat deze dag me biedt. Vanaf dit punt ga ik naakt wandelen;  vanaf hier wil ik minstens 4 uur helemaal zonder kleding verder gaan. Ik wil indrukken opdoen, die ik door het jaar heen niet op kan doen, omdat de hedendaagse preutse maatschappij dit nou eenmaal niet als favoriete bezigheid ziet. Ik moet meedoen in de pas en dat doe ik doorgaans ook. Maar één keer per jaar ga ik een hele dag helemaal naakt en die dag is vandaag. De vier uur dat ik me naakt in de openlucht begeef wandel ik niet alleen; zo af en toe klim ik de duinen op, om even te genieten van het uitzicht en van het feit dat ik naakt ben. Ik voel me koning over mijn eigen rijk, als ik naar het vrijwel lege strand kijk en de golven woest op het strand zie beuken. Maar in duik snel weer weg achter de duinen, omdat ik hier nog meer wordt gezandstraald. Van een opgewonden penis is geen sprake; hoewel ik me afvraag of het nou werkelijk zo moeilijk lopen is met een stijve penis. Het antwoord op die vraag wordt vandaag in ieder geval niet beantwoord. Mensen kom ik nauwelijks tegen; een ouder stelletje kijkt even verwonderlijk op als ze daar aan naakte kerel zien staan, maar zegt er verder niets van. Sterker nog; even verderop gaan ook zijn uit de kleren. Op de terugweg kom ik nog twee heren tegen, maar ook zij zwijgen in alle talen als daar een naakte kerel voorbij komt. Ze kijken me niet eens aan en dat is prima. De terugweg gaat sneller dan gedacht en voor ik het weet, moet ik alle kleding weer aan trekken. Al was het alleen maar omdat een paar honderd meter verderop een aantal kleine kinderen met begeleider van de trap af, mijn kant op komt. Als ik mijn broek en shirt weer aan heb en een paar minuten later het groepje tegemoet kom, vraagt één van hen waar het naaktstrand is. Ik wijs naar de plek waar ik zojuist heb gewandeld, maar bedenk in mezelf dat ik net op tijd weer alle kleding heb aangetrokken. Jammer, maar helaas moet dat. Het risico is te groot dat ik weer dat etiketje krijg opgeplakt, terwijl ik daar eigenlijk alleen maar ben voor mijn plezier. Laat mij mijn eigen gang gaan; laat mij naakt! Ik voel me geweldig. De maatschappij beslist echter anders en daar heb je je maar bij neer te leggen.

Geweldig en waarom doe ik dit niet iedere dag? Waarom moet ik per se nachtwandelingen maken wil ik naakt gaan en waarom kan ik niet gewoon mijn naakte lichaam tonen overdag, zoals vandaag? Het zijn vragen die, net als de vraag of er ooit vrouwelijk gezelschap meegaat, misschien wel tot in den eeuwigheid onbeantwoord zullen blijven. Maar dat maakt het plezier van vandaag er niet minder om.